Smutna wiadomość napłynęła do nas przed południem. Janusz Wójcik nie żyje. Taką informacja pojawiła się w poniedziałek w mediach społecznościowych. Zmarł w wieku 64 lat w Warszawie.
Informację jako jeden z pierwszych potwierdził na swoim koncie na Twitterze Jacek Kmiecik. Dziennikarz napisał:
– Janusz Wójcik nie żyje [!} [!} [!] Zmarł o 11:10, dwa dni po swoich 64 urodzinach, dzień przed imieninami. Nie zdołali go reanimować. Cześć pamięci Wielkiemu Trenerowi, ostatniemu, który zdobył w sportach drużynowych medal olimpijski…
Z podawanych informacji wynika, że bezpośrednią przyczyną zgonu był rozległy krwiak mózgu.
Janusz Wójcik urodził się 18 listopada 1953 roku. Jako piłkarz występował w warszawskich klubach: Agrykoli (1967–1970), Gwardii (1970–1974, jeden mecz w ekstraklasie), Ursusie (1974) i Hutniku (1975–1976) oraz za granicą: w Rawalpindi w Pakistanie (1976–1977) i w kanadyjskim polonijnym Toronto Falcons (1979–1980).
Był szkoleniowcem reprezentacji Polski do lat 18. Od lutego 1989 trenował młodzieżowo-olimpijską reprezentację Polski, z którą wywalczył awans do turnieju olimpijskiego w Barcelonie w 1992. W Hiszpanii jego podopieczni sięgnęli po srebrny medal.
Po tym sukcesie stał się faworytem mediów i jednym z głównych kandydatów do zastąpienia na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski Andrzeja Strejlaua. Objął jednak posadę trenera Legii Warszawa. Już w pierwszym sezonie pracy zajął z drużyną Legii pierwsze miejsce w lidze. Jednak po zweryfikowaniu wyników ostatniej kolejki ekstraklasy władze PZPN postanowiły odebrać Legii punkty zdobyte w meczu z Wisłą Kraków, a tym samym Legia straciła tytuł Mistrza Polski na rzecz Lecha Poznań. Kontynuował pracę z Legią do końca rundy jesiennej sezonu 1993–1994, po czym w przerwie zimowej opuścił Polskę i podjął pracę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie prowadził reprezentację olimpijską oraz klubowe drużyny Kworfakkan i Al-Khallej.
Po dymisji Antoniego Piechniczka ze stanowiska selekcjonera kadry narodowej, w lipcu 1997 objął stanowisko pierwszego trenera reprezentacji Polski. W prowadzonej przez niego drużynie kluczowe role odgrywali jego podopieczni z barcelońskiego turnieju m.in. Jerzy Brzęczek, Andrzej Juskowiak, Wojciech Kowalczyk, Tomasz Łapiński czy Tomasz Wałdoch. Zwolniony został w 1999 po nieudanych eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2000.
Później pracował jako menedżer w Pogoni Szczecin, jako trener w Śląsku Wrocław, w cypryjskim Anorthosis Famagusta i reprezentacji Syrii. W 2004 prowadził drużynę Świtu Nowy Dwór Mazowiecki. Od 2004 do 2007 był członkiem Wydziału Szkolenia PZPN. W latach 2007–2008 prowadził Znicz Pruszków. W 2008 został trenerem Widzewa Łódź, zwolniono go po trzech meczach. W 2012 roku Komisja Dyscyplinarna Polskiego Związku Piłki Nożnej zdyskwalifikowała go na cztery lata.
Spoczywaj w pokoju…
